Blog
“ Kan je minder gaan werken? Dan kan je goed doorbewegen”. Met een serieus gezicht wordt deze vraag aan mij gesteld door mijn huisarts. Ik weet even niet wat te zeggen.
In de loop der jaren heb ik heel wat opmerkingen en vooroordelen gehoord. Van pondjes gaan door mondjes, het komt allemaal door je gewicht, tot deze laatste: ” kan je niet minder werken, dan kan je goed doorbewegen”. Soms moet ik lachen om de opmerkingen, veel vaker doen ze mij pijn. Hoe vaak ik heb gehoord wat ik allemaal MOET doen. Alsof ik met het dikker worden, minder goed zelf kan denken en beslissen. Begrijp mij goed, ik wil niet klagen of zielig doen. Ik ga ervan uit dat iedereen positieve intenties heeft. Neemt niet weg dat ook deze goede bedoelingen soms pijn kunnen doen.
Advocaat met Slagroom
In het boek “ Vet Belangrijk” van Liesbeth van Rossum, lees ik dat er diverse oorzaken zijn die bijdragen aan het ontstaan van overgewicht. Een daarvan is leefstijl. Andere oorzaken liggen bijvoorbeeld op hormonaal, genetisch vlak of hebben te maken met medicatie gebruik. Er zijn diverse medicatie soorten die invloed hebben op de stofwisseling en je metabolisme ernstig vertragen. Dikker worden en vervolgens overgewicht ontwikkelen kan een van de gevolgen zijn. Helaas is dat bij mij het geval. Wellicht in combinatie met een tikkeltje genetische aanleg.
Mijn vaders familie is wat klein van stuk en heeft de neiging om enkele kilootjes te zwaar te zijn. Ik kan mij mijn ooms, tantes en oma nog goed voor de geest halen. Gezellige gezette mensen die graag een advocaatje met slagroom lustten. Als kind vond ik dat zo vies ! Onlangs was ik in Zuid-Limburg en wat kreeg ik bij de koffie ? Juist ja, een advocaatje met slagroom. Een piepkleintje maar hoor! En wat smaakte het lekker. Ik zie mijn ooms, tantes en oma weer zitten aan de eettafel van mijn oma. Perzisch tapijt op de tafel, begonia’s voor het raam en iedereen druk pratend. Advocaat op tafel en later op de dag kwam daar sherry of jonge jenever bij. Mooie oude herinneringen.
Helaas heb ik waarschijnlijk wat van de genen van mijn vaders familie cadeau gekregen.
Een zaterdags gebakje
Ik vraag mij wel eens af of die generatie ook zo bezig was met hun figuur, gewicht en bewegen. Telden zij toen ook al de stappen die zij maakten? Wisten zij dat 10.000 stappen de norm was? Of liepen zij die sowieso wel omdat er geen auto was, waardoor er gewoonweg meer gelopen werd. Naar de winkels? Dat ging lopend. Op bezoek bij iemand? Dat ging lopend of met de fiets. Als het heel slecht weer was, werd de bus genomen. Er werd, in mijn familie zeker, veel lichamelijk werk verricht.
Wisten zij iets over koolhydraten en hoe ongezond snelle koolhydraten kunnen zijn? Mijn moeder kookt tot op de dag van vandaag de Hollandse pot: aardappelen, groenten, een stukje vlees en een bakje vla na. Doordeweeks wordt er nauwelijks chips, nootjes of gebak gegeten. Wel een koekje bij de koffie. Op zaterdag kocht mijn moeder vroeger gebakjes om 's avonds bij de televisie op te eten. Daarna kwam er een bakje chips op tafel en misschien wat limonade.
Ik heb daar goede herinneringen aan. Als kind wist ik niet beter, gebak, chips en limonade waren voor het weekend en feestdagen. Hoe anders is het tegenwoordig: we gaan van borrel naar borrel, kaasplankje erbij. Terrassen is een werkwoord geworden. Ik doe er graag aan mee en geniet ervan!
Ook mijn ouders zijn met de tijd meegegaan en pasta’s, rijst, zoutjes en nootjes zijn de deur binnen gekomen. Maar wel nog steeds met mate.
Dik is niet Dom
Terug naar het begin en de opmerkingen die er gemaakt worden. Ik wil graag een pleidooi doen:
lieve professionals, vrienden, familie, buren en landgenoten!
Wees je bewust van je eigen beelden en oordelen, stel je open op en vraag! Vraag wie de mens is die tegenover je zit, wat hij/zij denkt en voelt. Wees oprecht geïnteresseerd en laat je vooroordelen los. Want Dik is niet lui! Dik is niet altijd te veel en ongezond eten en Dik is zeker niet Dom!